Psychologie geloven jullie niet in
Praten over mijn gevoel heeft geen zin
Nu zijn jullie soms zo kwetsbaar
Is de wereld zo groot en naar
Nu heb ik mijn eigen grote mensen bestaan
Met hypotheek, crisis en op de tocht staande baan
Ik mis de tijd dat ik dacht:
Jullie hebben de waarheid in pacht
Toen jullie nog op een voetstuk stonden
Dat ik vond dat jullie alles konden
Ik had veel meer rust in mijn kop
Toen ik dacht: zij lossen alles op
Zij kunnen mij altijd redden
Met hun hulp kom ik altijd verder
Het is alweer zo lang geleden
Dat jullie de wereld begrepen
Ik zie jullie ver beneden
Jullie leven in het verleden
Niets is meer zoals toen
Ik moet alles zelf doen
De rollen zijn nu omgedraaid
Ik leg jullie uit hoe de wind waait
Waarom de wolken verdwijnen
Hoe de aarde draait
En wanneer de zon gaat schijnen
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment